Ambona myśliwska jest najbardziej znanym i „widowiskowym” urządzeniem łowieckim. Służy do obserwacji i pozyskiwania zwierząt łownych. Jej konstrukcja zależy głównie od warunków terenowych, potrzeb, dostępności materiału i estetyki wykonawcy. Ambony stałe powinny być tak usytuowane, aby dać możliwie największe pole obserwacji oraz komponowały się z otoczeniem. W tym wypadku, terenem poddanym symbolicznej obserwacji stało się miasto. Do złotej wieży można jednak wejść. Ma ona za zadanie jedynie wabić i rozbudzać pragnienie patrzenia z jej złotego szczytu. Złoto łączy się z posiadaniem i władzą, także pychą i głupotą. Bogate złocenia kościelnych ambon roztaczały wizję wiecznego życia i boskości. Złota myśliwska ambona w kontekście miejskim jest gestem ironicznym. Mówi o zakorzenionej międzygatunkowej dominacji oraz uwikłaniu w mechanizm hierarchizacji.
Dokumentacja: Tytus Szabelski